Ocieplenie domu jest kluczowym zadaniem dla każdego inwestora. Nieocieplony lub niewłaściwie ocieplony budynek bardzo szybko traci ciepło, które ucieka przez pozbawione izolacji termicznej ściany. Docieplone odpowiednią metodą ściany zewnętrzne, powinno się się wykończyć poprzez ich otynkowanie. Tynki mogą mieć różną postać, mas lub zapraw tynkarskich do samodzielnego rozrobienia. Spełniają one wiele praktycznych funkcji, a jedną z nich jest estetyczne wykończenie fasady. Najczęściej wybieranym rodzajem tynków są tynki cienkowarstwowe, występujące w bardzo szerokiej gamie kolorystycznej i zróżnicowane pod względem faktury. W jaki sposób wybierać tynki i na które się ostatecznie zdecydować?
Po co tynkować?
Tynkowanie ścian zewnętrzny to konieczny etap wykańczania budynku. Jego znaczenie jest nieocenione. Odpowiedniej grubości warstwa tynku przede wszystkim pełni funkcję ochronną, ponieważ zabezpiecza mury przed działaniem wilgoci i przed zanieczyszczeniami, na które w naturalny sposób są narażone. Tynki mają również znaczenie dekoracyjne, stanowią końcowy etap prac termoizolacyjnych budynku – zasłaniają warstwę ocieplenia i nadają charakter budynku. Od prawidłowego wykonania prac tynkarskich całkowicie zależy trwałość i wygląd elewacji.
Planując prace tynkarskie, musimy pamiętać o kilku ważnych kwestiach, które mogą przesądzić o powodzeniu inwestycji. Jeśli wykańczamy nowo wybudowany dom, prace te możemy rozpocząć wyłącznie po zakończeniu okresu osiadania budynku i skurczu murów. Zwykle jest to okres 3 miesięcy do pół roku od zakończenia prac budowlanych i zamknięcia budynku w stanie surowym. Prace tynkarskie należy zlecić profesjonalnej firmie, która specjalizuje się konkretnie w tym zadaniu.
Tynk cienkowarstwowy czy tynk grubowarstwowy?
Tynki możemy podzielić na dwa typy, ze względu na ich przeznaczenie i właściwości. Na ścianach dwuwarstwowych, ocieplonych metodą lekką mokrą, stosuje się zwykle tak zwane tynki cienkowarstwowe. W markecie budowlanym z materiałami izolacyjnymi możemy kupić gotowy produkt, nie wymagający wcześniejszego przygotowania, Możemy również zdecydować się na tynk w formie suchej mieszanki, przeznaczony do wcześniejszego rozrobienia z wodą. Na ułożoną warstwę ocieplenia nakładana jest zaprawa klejowa wraz z zatopioną w niej siatką podtynkową wykonaną z włókna szklanego. Na tak przygotowane podłoże naciągana jest jedna warstwa tynku o grubości 2-10 mm.
Tynki elewacyjne mogą mieć różny skład – mimo podobnej bazy, wykorzystuje się w oddzielnych typach różne spoiwa. Tynki mineralne wykazują dużą trwałość na czynniki zewnętrzne, są też bardzo odporne na zmienne warunki pogodowe. Mają bardzo dobrą paroprzepuszczalność, dlatego zaleca się je do stosowania na ocieplenie z wełny mineralnej. Jedynym ich minusem jest umiarkowana odporność na wilgoć. Bardzo popularnym rodzajem tynków są tynki akrylowe. W przeciwieństwie do mineralnych, wykazują wzorową odpornością na działanie wody, ale nie mają zbyt wysokiego wskaźnika przepuszczania pary wodnej. Z tego względu, zaleca się ich stosowanie na ocieplenie z wełny mineralnej. Z kolei tynki silikatowe odznaczają się bardzo dobry wskaźnikiem paroprzepuszczalności, są bardzo elastyczne – a zatem odporne na uszkodzenia, a także wykazują odporność na wilgoć. Ostatni rodzaj tynków cienkowarstwowych, tynki silikonowo-żywiczne, są produktem o wysokim wskaźniku przepuszczania pary wodnej, a zatem są odporne na wilgoć i stanowią dobre zabezpieczenie ściany przed uszkodzeniami. Ponadto, odznaczają się właściwościami samoczyszczącymi i nie tracą koloru na słońcu.
Oprócz tynków cienkowarstwowych wyróżniamy również tynki grubowarstwowe. Są one określane często mianem tradycyjnych, a jest to związane z ich składem i zastosowaniem. Gotowy do użycia produkt to nic innego jak mieszanka piasku, cementu, wapna i wody. Jego zastosowanie jest bardzo ograniczone – może on być używany tylko na ścianach jednowarstwowych z ceramiki poryzowanej lub bloczków keramzytobetonowych lub na ścianach trójwarstwowych. Ze względu na dużą wagę i grubość produkt nie może być stosowany na tak popularnych obecnie ścianach dwuwarstwowych. Ma on dobry wskaźnik paroprzepuszczalności, ale jego wadą jest słaba trwałość. Produkt po nałożeniu musi też zostać dodatkowo pomalowany, co znacznie wydłuża przebieg prac tynkarskich. Pod względem, tynki cienkowarstwowe nie mają sobie równych, a ich zastosowanie przyspiesza inwestycję.
Który rodzaj tynku elewacyjnego będzie najodpowiedniejszy?
Ze względu na dużą popularność budynków ze ścianami dwuwarstwowymi, najczęściej wybieranym produktem do ich tynkowania jest tynk cienkowarstwowy. Ich zastosowanie wpływa na szybszy przebieg prac tynkarskich ze względu na łatwą aplikację (niektóre tynki nie wymagają wcześniejszego rozrobienia), a także na brak konieczności ich malowania. Producenci mają w swojej ofercie bardzo bogatą paletę kolorów i faktur tynków, dzięki czemu nawet najbardziej wymagający klient z pewnością wybierze coś dla siebie, idealnie dopasowując wygląd elewacji do swojej estetyki. Tynki cienkowarstwowe mają też świetną paroprzepuszczalność i prawie wszystkie są odporne na wilgoć.
